VEDA..

Bu yazıyı Kasım güllerinin açtığı zamana saklıyordum ama Abim efsanelerden bahsedince dayanamadım..

Hint Okyanusu'nun ortasında İngiliz idaresinde bir küçücük ada, Zanzibar. 1946 Eylül'ünde o küçücük adada büyük bir ruh gözlerini dünyaya açtı..

İran asıllı Bomi-Jer Bulsara oğullarına Faruk adını koydular, resmi kayıtlara farsi kökenli olduğundan Farrokh Bulsara olarak geçti.
(Bu ismi ilk gördüğümde, zincirleme fikir tamlaması yapmıştım:)
Far-rokh; Far= uzak/ ulaşılamayan/ erişilemez, Rokh=rock/ kaya/ sarsmak/ sarsılmak...
Dünyayı Sarsan Ulaşılmaz Rock İlahı..)

"Ben star olmayacağım, efsane olacağım" demişti Freddie Mercury, öyle de oldu..

Özel bir tenor, grubun sesi ve yüzüydü.. Tanrı ona mükemmel bir sesi bahşederken yeterli gelmemiş, yanında müthiş bir sahne karizması vermişti. Elton John kendini överek "Ben üç yaşımdan beri piyano çalıyorum, bu müthiş bir şey ancak mutlaka dikkatlice vokalime konsantre olmam gerekiyor.. Oysa, arkadaşım... Freddie Mercury... doğrusunu söylemek gerekirse, bu alçak herif öyle bir sese sahip ki, piyano çalarken vokalini düşünmek zorunda bile değil, dolayısı ile sadece piyanoya konsantre olabiliyor.."

Yaşamımızın ne günleriydi onlar,
Kötü şeyler ne kadar da azdı..
Bütün o günler geçip gitti şimdi, ama
Geriye bakınca,bulduğum, gerçek olan tek bir şey var
O da, hala seni sevdiğim..

Those were the days of our lives
The bad things in life were so few
Those days are all gone now, but one thing's still true
When I look and I find, I still love you..

Hastalığı yüzünden acı içindeydi ve kötü görünüyordu ama O her zamanki gibi tiyatral şovuna devam etti.. Ellerini iki yana kaldırıp, gökyüzüne bakarak "I still love you" der, gülerek başını yere eğer, kısa bir duraklamadan sonra başını kaldırıp, gözerimizin taa derinine girip, ruhumuza ulaşır..

Kimbilir o anlarda, güzel günleri, pişmanlıkları, doyamadıkları, müziği, aşkları aklından geçiyorken, gözlerinde mahçup, hüzünlü, aşk dolu, herşeye rağmen kararlı ironik bir bakış ve yüzünde gitmeye hazır çaresizce bir kabulleniş vardı..
Bu vedada avunabileceğimiz tek şey, sonsuza dek dinleyebileceğimiz müziğinin varlığı..

Bizlerden sonra bile yaşayacak olan..