Vampirlerde bozuldu.

Zaman geçtikçe herkes ve herşey gibi Vampirler de gelişiyor.
Ben çocukken, bir tek Kont Drakula vardı. Jonathan Harker diye bir adamla didişirdi hesapta. Veletken okuduğum dergiler arasında Korku Magazin de olduğundan ve çizim işlerine meraklı olduğumdan, ara ara Drakula resimleri de çiziktiriyordum.
Mesela, o günden bu güne ne kalmış aklımda diye bir deneme yaptım az önce, aşağıdaki gibi bir şey çıktı.

Teknoloji ile birlikte Vampirlerde değişti arkadaş.
Eskiden, gün ışığına çıkamayan, geceleri dolaşabilen, gün boyu karanlık dehlizlerdeki tabutlarında saklanan bu arkadaşlar, şimdilerde, gündüz vakti bir kafede kendisine kurban arayabiliyor.
Bunlar eskiden, haçtan, kutsanmış sudan, sarmısaktan korkup kaçarlardı...
Şimdi bir öğle vakti, bir mantıcıda, bayağı sarmısaklı yoğurtlu mantı yerken görebiliyorsunuz. Veya farkında olmadan bir vampirle yanyana kumpir yerken, korunmak için sarmısağı gösterdiğinde, "Ben hesabı ödedim. Az evvel fırçaladım dişlerimi. Karanfil var ağzımda. Sağol." diyebilecek bir şekle dönüştüler.
Haç tutuyon, "Hade len" diyo.

Bunları bu hale getiren filmler ve diziler, Vampirliğin gizemine gölge düşürdüler.

Ama diğer taraftan, "insan içten içe özenmiyor" diyemeyeceğim.

İstediğin gibi gez, uç, kan iç, seviş ve Ölümsüz ol.
Gezios, Uçuyos, İçiyos... Ölmüüüyooss...



Mesela gıcık mısın birine, tam senin hakkında atıp tutarken, bitiver sırtının dibinde, göster uzun dişlerini. İster su atsın, ister sarmısak. Herifin işini bitirip bakkaldan bir de yoğurt kaptın mı, elindeki malzemeyle sağlam bir cacık yaparsın, misal.

Ben Vampir olmak istiyorum.

Lan istermisin "Interview with the Vampire" da benzer bir şeyi Brad Pitt söyledi diye Tom Cruise'un gerçekleştirdiği eylem, bu akşam bana da uygulansın.

Şakaydı sayın Drakula. Billahi şaka sayın Lestat.