Sessiz dünya

Sürekli savaş hali var...
Ama taraflardan biri hakikaten salak. Kalabalık olan taraf hem de...
Karşı taraf yalnız halbuki. Tek başına. Hiç sesini çıkarmıyor. Yaptıklarını, gördüğümüz zaman anlıyoruz.
Kalabalık olan taraf konuşuyor. Konuşuyorlar. Konuşuyoruz.
Dünya ile bir savaş halindeyiz.

Dünya susuyor.

Ozonu delen, suyu kirleten, savaşı başlatan, dünyanın içine eden kalabalık taraf boyuna konuşuyor.
Hormonu bulan, uyuşturucuyu, silahı keşfeden, virüsleri üretenler sürekli vıdı vıdı ediyor..

Dünya sessiz.

Ama dünya öldürüyor bizi... Hem yavaşta değil. Gittikçe artan bir hızla hepimizi öldürüyor.
Kanser ile, kaza ile, çığ ile, uyuşturucu ile, silah ile, virüs ile ölüyoruz.

Kendimizi bir şeyle savaşıyor zannediyoruz.
Yaptığımız her eylem, ölümümüzü çabuklaştırıyor oysa.
Keşfede keşfede, hırslarımızla birlikte ölüyoruz.
Keşfettikçe ölüyor, öldükçe keşfediyoruz.
Ha, bir de durmadan konuşuyoruz.

Dünya ise suskun.
İntikamını sessizce alıyor.