Kafes

Üçünüzü, beşinizi belki de topunuzu kıstırmışlardır bir köşeye...
Aval aval bekleyenlerin içinden bir cesur öne atılırken öylece seyredersiniz onu.
Cesur olan, açığı olmayan, biat etmeyen başlar uğraşısına...
Tırnaklarıyla...
Seyredersiniz.
O uğraşır.
Saatler, günler, aylar ve belki de yıllarca.
Tırnaklarıyla...
Siz seyredersiniz.
O yükseldikçe siz ne kadar aşağıda, ne kadar geride kaldığınızı farkedersiniz.
Büyük çoğunluğunuz "Salak bu..." der. "Boşuna bu uğraşısı..."
O tırnaklarıyla asılmaktadır hâlâ...
Bazılarınız "Acaba başarabilecek mi hakikaten?" diye düşünmeye başlar.
Sonunda, en sonunda siz seyrederken, düşünürken ve konuşurken, o başarır.
Özgürce yürüyüp giderken,
ardından bakmak kalır yine size.
Aval aval.
"Vay be" diye düşünür büyük çoğunluk.
Kafası çalışan bir kaç korkak ise bulundukları o kafese bile yakışmadığını farkeder.