Gaflet,Rahmet,Zahmet

Sevgili Türkekırgın’ın blogda ilgili habere link verdiği üzere malum, Vakit gazatasının (özellikle gazete yazmadım, zira gazete dediğin azmettiricilik yapmaz ) , pek dindar , dolayısıyla olması gerektiği üzere aynı zamanda da edepli olması beklenen yazarıymış , bir komploya kurban gitmiş. Ben gazetelerin ve kendisinin yalancısıyım, bilmem aslını astarını. Vakit okumaz , kendisini de tanımazdım ama son günlerde pek meşhur oldu,mecburen tanıdım.Ne cevhermiş kendisi meğer, ben ne yazık ki bu iğrenç komploya kurban edildikten sonra tanıdım.Herhalde kendisi bu işten sıyrılıp,gerçekler gün ışığına çıktıktan sonra da yazmaya devam edip , bizleri engin birikiminden faydalandırmaya devam edeceklerdir.

Hani ilkin fotoğraflara , olayın anlatılan ve basına yansıyan ayrıntılarına bakınca mazallah neredeyse cinsellikten soğuyacaktım. Ama kendileri ilim, irfan , usul,erkan bilen biri olduğu için eskiden verdiği bir beyanatıyla , elimden tutup beni içine düşmek üzere olduğum cinsellikten soğuma gafletinden kurtardı. Kendilerinin rahmet, gaflet, zahmet üzerine döktürdüğü görüşlerinden söz ediyorum. O ne engin bir edebi yetenek öyle. Düz yazı içinde bile kafiye yapmış, seci mi deniyordu buna edebiyatta, bu da ayrı bir övgü konusu…Lakin konumuz bu değil. Kendileri buyurmuşlar ki “eşlerimizle yatarız, neler neler yaparız” …

Nasıl yani? Adama bak , o yaşındaki iddiasına bak. Sevgili Jubelum’un son yazısında bahsettiği üzere, biz o yaşlardaki insanların şekerdi, tansiyondu, romatizmaydı, bu tür dertlerden bahsetmesine öyle alışmışız ki, hem şaşırdım hem de utandım kendimden. Yani ayıptır söylemesi , düşünüyorum düşünüyorum , altı üstü kaç çeşit pozisyon olur ? Beş mi, on mu ? Yirmi???

Sayıyorum sayıyorum çıkamıyorum işin içinden. Kırk yıl düşünsem, benim muhayyilem şu “neler neler” kavramının içini dolduramaz gayrı. Kendi deyiminle gaflete fazla dalıp ,gafleti rahmet değil zahmet yapmışsın ya, şu bir tek cümlenle bu genç yaşımda bitirdin beni Emmi ya, ne diyim ben sana!