Şükretmek..

Dün gece, bir kaç arkadaş konuşuyorduk.. Bir tanesi "Hergün uyulması gereken 6 prensip var." dedi..
"Hergün sana verilen nimetler için ŞÜKRET..
Hergün hiç bir şey için ENDİŞE ETME.
Hergün hiçbirşeye KIZMA.
Hergün DÜRÜST OL.
Hergün tüm varlıklara karşı NAZİK VE SAYGILI OL..
Ve hergün aklını kullan ama YÜREĞİNLE HAREKET ET.."

Gruptan, yeni tanıştığım birisi günlük yaşam çarkları arasında bunların hemen hiçbirisinin mümkün olmadığını savundu..

İlerleyen saatlerde kendisi ile yalnız kaldık..
Şunu sordum kendisine..
"Hiçbirisini yapamasanız bile, akşam yatağa başınızı koyduğunuzda
ŞÜKRETMEK, zor mu hakikaten?"

Uzaklara baktı, daldı gitti..
"Mutsuzsan neye şükredeceksin ki..?" diye yanıtladı, neden sonra..
"En azından bugün yaşadığına.." dedim..
"Ölümden korkmuyorum ki.. Hadi alsın beni.."

Başka bir şey konuşamadık.. Yine daldı gitti uzaklara..

Eve doğru yürürken düşündüm. "Mutlu muyum..? Barışık mıyım?"
Evet..Cevabım evet..
Hayatın boktan çelişkileri, kavgalar, kısır çekişmeler arasında da olsa..
bir bebeğin senin kollarında uyuması..
ve sevdiğin ve seni seven çocukların..
ve sevdiğin kadına söyleyeceğin bir kaç güzel sözcük..
ve balkondaki çiçekleri sulaman..
ve yıllardır görmediğin ve çokta kanının almadığı birini mutlu etmen..
ve yağmuru koklaman..
ve arkadaşlarına güzel bir yemek hazırlaman..
ve bunu yaparken açtığın bir şişe iyi kırmızı şarap..
ve temiz bir kadeh..
ve sevdiğin müzikleri dinlemen..filmleri seyretmen..
ve yazmak..
ve sağlığının iyi olması..
ve kapıcıyla sohbet etmen..
ve bir çok dostunun olması ve seni çıkarsız sevmeleri..
ve.. ve herşeye rağmen insanları sevmen..

Ben Şükrediyorum.. Teşekkürler Tanrım.. Herşeye teşekkür ve Şükran..