Dün gece bir otobüse bindim.
İki sıra arkamda, cam kenarında 3-4 yaşlarında bir kız çocuğu ve yanında, koridor tarafında babası oturuyor.
Otobüs bir kaç durak sonra doldu. İnsanlar ayakta...
Bir kadın "Beyefendi çocuğu alır mısınız?" diye sordu.
"Alamam. Çocuk oturacak orada." dedi adam.
Sessizlik oldu otobüste. Kimse -ben dahil- bir şey söyleyemedi.
Adam büyük bir pişkinlikle devam etti;
"Allah Allaaah, çocuğu kaldıracakmışım. Yok ya..."
Pencereden dışarı bakarken bu dünyada miyadımın dolduğunu hissettim, Feliks...
100. Yılımız Kutlu Olsun
-
Bugüne kadar yastığa başımı rahatça koyup
özgürce uyuduysam senin sayende...
Kadın olarak okuyup meslek sahibi olduysam senin sayende...
Bu güzel topra...
4 ay önce
3 yorum:
Ne kadar tahammülsüz ve bencil olduk??
İnadına düzgün kalmaya devam edeceğiz. Bu gözleminizi anlatmaktaki ustalığınıza kocaman teşekkürler.
Pişkin...
Yorum Gönder