Perşembe, Aralık 27, 2007

mikili pasta..

Çalışan Anne Olmak, şu yazısı ile dertlerimi depreştirdi, hâtırâlarımı canlandırdı..

Aşağı yukarı ongündür A.W. ve Lina evde yoklar..
Bir gün arıyorum; Lüxemburg'talar, bir gün arıyorlar; "acaba Milano buradan kaç kilometre?" diye..
Ayıptır ulen..
Canım sıkılmaya başladı..
Eylül'ün ondokuzunda biz de Lina'ya bir Mickey Mouse ve bir de Donald Duck Pasta yapmıştık ama, bir önceki tavşan pasta deneyimini de yaşadıktan sonra ve pastayı değil de üst süslemesini yapmanın zorluğunu gördükten sonra, A.W.'a "önümüzdeki sene (hazır pasta) abicim." demiştim.. Kaldı ki, Lina gidip buzdolabında Donald'ın gözünü, Mickey'nin kulağını parmaklamıştı misafirler gelmeden..



Çok özledim............................................................

8 yorum:

ÇALIŞAN ANNE OLMAK dedi ki...

oooooooooo size hocam diye hitap etmek isterim bundan sonra :) O ne güzel pasta öyle tebrik eder saygı ile önünüzde eğilirim abicim. İnsana en çok keyif veren sevdiği insanlara bir şeyler hazırlama ve onların yüzünde o mutluluğu görüp mutlu olma hissi. Hele ki eğer bu kişi minik bir çocuksa pasta ile beraber insanın onuda yemesi pek bir güzel oluyor. Resimdeki bu tatlı kızda tam yemelik :)) Maşallah. Sanırım sizden uzakta ama eminim kalbi hep sizinle.

Saygılarrrr hocam :)

Espresso dedi ki...

Özlemi bazıları sever.. Bazılarından değilim ben. Hani kavuşmanın tadını alınca, sevgini daha bi hisedermişsin.. Hadi canım! seviyorsam hep hissederim, bilirim, kavuşmak anlatmaz bana bildiğimi..
Özlem kötüdür, burkar, acıtır, mahzunlaştırır.. Tek tesellisi, döneceklerini bilmendir. Umarım az kalmıştır gelmelerine..

Benim canım kızım şükür yanımda:) Ama özlemimin yaşı onüç.. ve biliyorum ki, vuslatı yok.. ve dertler depreşir, hatıralar canlanır.. gençliğimin ve anımın büyük parçası, anlamı..
ve rafet şu an beni de anlatıyor ve ağlatıyor..

Tatlı Lina.. biz bile özledik bıcırığı Abi.. O yanağı nasıl öpesim geldi bi bilsen..:)) tez zamanda kavuşun inşallah..

Bu arada seneye doğum günüme, ben de twitty'li pasta istiom ona göre..:)))

gülçin dedi ki...

sıkılma abi, bence onlar da geziyolardır ama akılları sendedir. tez zamanda sağlıkla dönmelerini dilerim. pastalar acayip güzel görünüyor akşamın bu saatinde. lina ise her saatte güzel görünüyordur eminim, öperim o güzel yanaklarından.

sevgiler

hep dedi ki...

:)Ne güzel işte ,tatlı hasret bu.Çocuk dünyayı görüyo,geziyo,öğreniyo.
Abi el kadar bebenin ne işi var o yaban ellerde ya,siz kafayı mı yediniz?Yok muydu bi anneanne,babaanne,hala,teyze annesi dönene kadar bakacak?Çocuğu yormuşsunuz boşa.Hayır hatırlamıycak bile ilerde,-Eeeee ben de bebeykene gitmişin lüxemburga emmee bek de hatırlameyyon:))

Üzme kendini,kısa zamanda minnoş Linacık ile de,Sevilen Wayf ile de kavuşun dilerim.

Bu arada ben de ailenizin bedava sosyal hizmet uzmanı,hani nerdeyse velayetin nez'ini filan istiycem:))

g. dedi ki...

her şey iyi güzel de ben fotografınıza bayıldım abi...Lina'yı benim yerime çoookk öp, ne sevimli bir şeydir o öyle:))

espresso'ya katılıyorum benim doğum günü pastam da Shrekli olsun:P

ABİ dedi ki...

Teşekkürler arkadaşlar..
Big Daughter.. dün gece yanımda olduğun için sana da teşekkür..

ÇALIŞAN ANNE OLMAK dedi ki...

Bıraktığın yorumu okuyunca ne kadar haklı olduğunu düşündüm. Kendimi onların yerine koyduğumda bende senin gibi düşündüm ama onca misafirin ortasında elimde mendil, şiş bir boğaz, sümüklü bir burun, elinde çay tepsisi ve iki ağlayan, anlaşamayan çocuk olunca insan sinirleniyor be abi. Ortada bir kapı ...Kapatsan biri ağlıyor, açsan biri ağlıyor. Acep ne yapmalıydım da ikisi ağlamasın :)))
Hımmm cevabı buldum sanırım :)))

MERDANE !!!! :p

Adsız dedi ki...

Seni çok çok çokk kocaman seviyorum canım babammmm :))