Diyelim ki, otobüste ya da dolmuştasınız.
İneceğiniz durağa yüz-yüzelli metre kalmış. Görebiliyorsunuz.
O sırada trafik tıkanıyor. Aracınız milim milim ilerlemeğe başlıyor.
İçinizden "İneyim ve yürüyeyim." diye düşünüyorsunuz, bir an. Ve iniyorsunuz.
Şimdi bir kaç soru..
1- İndiğiniz otobüse artık hiç bakmadan, gitmek istediğiniz hedefe kilitlenir, hızlıca yürürmüsünüz?
2- Yürürken, göz ucu ile indiğiniz otobüsün sizi geçip geçmediğini izlermisiniz?
3- Eğer, trafik açılıyor ve otobüsün sizi geçme olasılığı artıyor ise sinirlenirmisiniz?
4- Trafiğin açılmaması için dua eder, illâ ki durağa ben daha önce varmalıyım vehmine kapılırmısınız?
5- Eğer otobüs durağa sizden önce varıyor ise, "Kahretsin.. Zâten bende şans olsa.." filân diye hayıflanırmısınız?
Tabi, otobüsten inmemek de kimisine göre bir çözümdür, ama ben onlardan bahsetmiyorum.
Hadi, cevap verin bakalım..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
6 yorum:
sabredemeyip inenlerdenim ben de. iner inmez de koşarım mirkelam gibim. otobüs geçmesi diye beni...
şaka elbet...
ayağım asfalta değer değmez çıkar hayatımdan artık o otobüs.:) yansa da yıkılsa umrunda olmaz başka hedeflere kilitlenirim zira ..
ha bu böyle diye başka takıntılarımız yok değil hani. onu da müsait bi zamanda anlatırız.
hürmetler.
ekmel.
Cevap veremeyecegim. Burada söför trafik tikanikligi yüzünden kapiyi acamaz, cesasi vardir. Duraklar harici nerdeyse olanaksiz...
İndimmiydi, dooğru hedefe..
Zaten artık öyle unutkan olduk ki, muhtemel beş adım sonra indiğimi de unutmuş olabilirim..:))))
Otobüs vardı,durak vardı di mi ya:)Ter kokusu,ani frenle savrulmalar,tıkış-tepiş yolculuklar....Yıllar var otobüse binmiyorum ben.
Ama -eskiden- ben de inerdim öyle durumlarda otobüsteki öteki yolcuları kurtarmak adına.Çünkü bilirdim ki ben inersem trafik açılacak ve otobüs benden önce varacak durağa.Öyleydi inerdim trafik açılırdı,öyle olacağını bildiğim için artık bozulmazdım.
Bazen de öteki yolculara kıllık yapıp inmiyodum hep beraber oflaya puflaya trafik açılsın diye bekliyoduk..
Evet Abi, otobüste bir uğursuz (bahtsız-şanssız) vardı ve o bendim:)))
bir veya iki.. gittiğim yere bağlı.. benim için önemli biyerse zaten indiğim an unuturum, direk marşşş.. ama ööle lay lay yürüyosam kenardan kenardan bakarim heralde dolmuşa :p asabiyet olmaz ama canımm..o kadar da değil :)
inerim..
sürekli beni geçti mi geçicek mi diye takip etmem, yürürüm..
geçtiğini görürsem tüh beee derim ama 5 saniye sonra unutur yürümeme devam ederim :)
Yorum Gönder