Salı, Eylül 25, 2007

(hep olacak) geçmişten..

Ahh ah, eski sayfalar insanı nerelere taşıyor demiştim Abi'nin yazdığı "geçmişten"de. Bir zaman önce de Rehavethane'de, o günlerde herkes (Bercy Eylül ile ilgili şiir, Rehav@ Eylül ve yağmurla ilgili yazmış, Abi Eylül'de Gel demişti) Eylül ve yağmurdan bahsedince, Legrottaglie ve Abi'ye, bende de var, zamanı gelirse bizim blogda yazarım demiştim. Eylül bitiyor,
..Ve tavanarasından en küf kokulu olanı çıkardım, şimdiye kadar kimseyle paylaşmadığım..



BANA DAİR..

Eylül’dü.. Tanrı bir kez yağmur verdi,
Ardından güneş, sonra toprak kokusu.
İşte o anlarda, gözlerinin deniz sonrası yeşili..
Ben, oradaydım.
‘’Yeşil gözlerinden sen suçlusun’’
Bir şey çalmasam da, öyle hissediyorsam bana aittir.
Evet,
Bakışından, beyninden, teninden..
Tek , seni öyle koklayabilmemden sen suçlusun.
..ve suçların beni özgür olduğum tarafa hapsediyor.
Tamam, erkekçe düşünüp
kadınca davranan dudaklardan çıkan cümle için,
‘’Hayatımda değişiklik yapmamana ben ısrarla koşacağım’’
Dengelere saygı ilke olabilir, ama ben fazla düzüm.
Tasarlanmış sözler veremem, ama çabalarım.
Bir hediye verildi bana, hep orada duracak.
Unutulan gönül kıpırtıları,
Göz kapaklarının açılmaya ısrarlı zorlanışı,
Kadınlığın uçuşa geçişi,
Ve hatta yıllar sonra gelen,
Toy duyguların olgun lezzeti..
Daldaki dikenlerin arasından
dudaklarımı kanatmadan ustaca aldım her lezzeti,
Kimini de odama sakladım, boşunaydı aslında..
Bakarken görmek, koklarken koklayabilmek,
gülerken gülebilmek
Aynı anda hissederek yaşanabilenlere bağlı
..kaç kişi keşfedebilmiş ki?
Sonrasında Sezen’in dediği gibi,
‘’Bir kendim bir ben’’ paylaştığım yalnızlığımlayım.
Issız koyun serin sularında gözyaşın karıştı mı denize
O bir damla yaşın, o serin suyu nasıl ısıttığını hissettin mi
ve sardı mı o deniz seni hiç boşluksuz, sen gibi..
Karşıyaka’da kahverengi bir cafede yağmur düşerken körfeze
Bir kahve yudumundan dopdolu zevk almak,
Sen habersiz, müziğini koyup, içkini yudumlarken karşı sahile..
Hüzne bürünen bir ben değilim elbet.
Sonbaharın bulutları puslu, bana yoldaş
Bulanık olmak da güzelmiş,
Bulut gibi, su gibi..
Senin beni delirttiğin kadar,
Seni delirtemediğime hep yanacağım
‘Gitme aklım sende kalır, korkuyorum elde değil’
Yarın sen yoksun ama yarın sen varsın
Tüm bunları hissetmeme sebep olan sana,
Binlerce teşekkür..

10 yorum:

legrottaglie dedi ki...

demin hep'e bıraktım bir demet telli şiiri şimdi bu yazını okuduktan ve hemen akla geldikten sonra aşağıdaki dizeleri de not etmemek ayıp olurdu.

"biten bir aşk için
söylenecek söz şu olmalı:
-güzeldi yine de"

KUGUU dedi ki...

ABI, bir ses, bir nefes:) Buyrun.

gülçin dedi ki...

ölüm gibi bir şey oldu aramızda,
ama kimse ölmedi

özdemir asaf

بerجesتe dedi ki...

ya da;

o kadar VAR sın ki hayatımda,YOKsun işte,görünmüyorsun...
varlığının şiddetinden görünmemek gibi bir şey ...

بerجesتe dedi ki...

tamam biraz sûfiyâne bir yaklaşım oldu galiba kabul ediyorum :)

ABİ dedi ki...

nası ama sürat.. bercy?::))

Espresso dedi ki...

:))))))

Adsız dedi ki...

:)))))
Duygularını çok güzel geçiriyorsun...
Yüreğine,kalemine sağlık Espy..

A.W.

بerجesتe dedi ki...

sürati şimdi göreceğiz ABİ :))

g. dedi ki...

e bu da benden olsun bari..yazılan şiirlerin hangisini yazayım diye düşünürken hepsi de yazılmış meğer...

"Ayrılık sevdaya dahil
Çünkü ayrılanlar hala sevgili"

Attila İlhan