Çarşamba, Ağustos 01, 2007

HAYATI PAYLAŞTIKLARIMA..

Ah be güzel abim be.. Neşeyle Karşıyaka'ya döndüğümde, (yarın gene neşemiz çok bol olacak, yarın özel bir gün, yarın bloğumuzun doğum günü, keyiflerin has'ı bizim..:) ) alttaki yazını gördüm, kafadan başlığı sarstı beni. Yorum koyacaktım ki, çok uzayacağını farkettim ve buraya yazıyorum. Böyle şeyler belki farketmişsindir fazla etkiliyor beni. İki temanın birincisi, yenen kazıklarla ilgili hani.. Rehavethane'de bi cümlem vardı "amma tecrübeliyim...." diye, kısaca boşşşverrrr...:)) İkincisi ise,biz yaşlarda olunca galiba hepimiz buna benzer düşüncelere, duygulara gark oluyoruz:) demem o dur ki, bazı şeyleri düşünüp, hissederken yalnız değiliz..
2006'nın 12 Temmuzunda, bir yıl önce şu zamanlar işte.. Yaşadığım bir olay sonrası kağıda dökülmüştü duygular. Ama hiç paylaşmayı düşünmüyordum. Ve güleceksin, sağlıklı genç :))) birine emanet edecek, vakti geldiğinde bir çağrı niteliğinde gazeteye verilmesini sağlayacaktı. Böyle bir uğurlanma isteği sanki..:))
Senin "gözü açık gitmek"ten sonra bunu DA paylaşmak istedim hepinizle.. Bu yazı, biraz düzeltme isteyerek, bir senedir duruyor, daha da çok yıllar duracak defterimde...Gülüş serbest..:))

HAYATI PAYLAŞTIKLARIMA..
Ben öldüğümde; Mutlaka gelin cenazeme aynı şehirdeysek.. Önce birbirinizle değil, benle paylaşın, film şeridi anılarımızı sabit gözlerle tabutuma bakarak. Ve, ve mutlaka tebessüm edin o anlarda. Vasiyetimdir..:))
Sizi gören diğerleri de gülüyor olacak, utanmayın, çekinmeyin.. Beni gerçekten tanıyabildiniz ve sevdinizse, buna mecbursunuz zaten.. Çünkü ben mutlaka, seni ve ötekini güldürdüm çoğu an'ımızda ve anı'mızda..
Bazı anları taşımak zordur, şu an orda mısın? Tam boğazınız düğümlenip, kendinizi tuttuğunuz anda.. Zorla yutkunduğunuzda çekinmeden ben gibi dökün yaşlarınızı, hıçkırın.. Çünkü ben mutlaka seni ve ötekini dinledim, çünkü ben bunu hakettim, çünkü siz beni, ben sizi sevdim.. Ben geçmişimde ve yaşadığım sürece paylaştıklarıma saygı duydum. Çünkü paylaştıklarım, yaşamımı inşa etti.
Bana değer vermişlerden bunu istiyorum. Bir tek eski eşimden özel bir isteğim var.. Şu an, her kim O'na en can'sa, Benden sonra, herşeyden, herkesden, kendinden bile öne, can'ından bile öteye koysun kızımızı.
Hepinize hakkım helaldir, hepiniz de bana helal edin..:)
Son olarak, duadan da öte, yürekten bir öpücük gönderirken bana, kalbinize değin sağ elinizle.
Sizi seviyorum. Kendinize ve kızıma iyi bakın..

5 yorum:

ABİ dedi ki...

gülünecek bi şey yok buna..
yazılabilecek çok bi şeyde yok bana..
sadece sağ elimin kalbimin üzerinde olduğunu bilmeni isterim..
bir gün fiziksel olarakta tanışırsak.., ben eminim,(emindim) birbirimizin cenazesinde bulunacağımızdan..
artık kim önce giderse..:)

Adsız dedi ki...

Güzel insanlar,neden böyle duygulara kapıldınız anlamıyorum ortak eseriniz olan şu blogun doğum gününde ve öncesinde?
Şu iki yazıya bakıyorum da,bize emanet çocuklarımız dışında ardımızda bıraktıklarımızı çok da umursamıyoruz galiba giderken..Bu nedenle böyle vasiyetlere,son sözlere,karamsarlıklara gerek yok bence.Hayat devam ediyor,bizden öncekiler gittikten sonra devam ettiği gibi bizden sonra da edecek.Anın tadını çıkarmaktan daha iyi bir seçeneğimiz ne yazık ki yok.Çocuklarımızı da merak etmeyelim,biz nasıl büyüdü isek onlar da büyüyecekler bigün.İnsan bebekliğinden itibaren hayata öyle sağlam yumruk yapılmış ellerle sarılıyor ki..üzülmeyin onlar için.daha çook kalın buralarda.giderseniz de gözlerinizi kendiniz kapatın.)
şimdi diyorum ki ..
az insana kısmettir böyle bir ortaklığı böyle güzel yürütmek..Bir de Abinin yorumundan anlaşılıyor ki birbirinizi fiziken tanımıyormuşsunuz..Bu da ayrı bir hoşluk doğrusu.Kutluyorum.Başarınızın onuruna içiyorum.
Sevgiler.
(Kahveler güzeldi eline sağlık)

ABİ dedi ki...

Ben biraz önce bayağı bi içtim de geldim..
sağol Naad.
seninde sağlığına..
espresso'nunda sağlığına..
ben O'nu tanımıyorum.. ama..
ama..
tanımadığım her kardeşimin sağlığına..

Espresso dedi ki...

Wayyy biz doğum günü yazısı hazırlarken, burda dubleler almış başını gidiyor.. Afiyet şeker olsun size.. hatta bana da..:)))
Sevgili Naad, dediklerin doğru, biliyorum ve inan anı da yaşıyorum.. Carpe Diem..
Burada herşeyi paylaşıyoruz. O, ayrı birşeydi işte.. Aby yazınca, bir senedir küflenmiş bir yazıyı hiç niyetim olmadığı halde paylaşıverdim.. Ama orda kalmadım gördüğün gibi, az önce partideydim, kutlama kartı gönderdim, şarkılar söyledim, danslar ettim, konfetileri seyrettim, şimdi de sizinle şerefe yapıyorum.. Ama sen dinlemeye daldın, çerezleri götürüyorsun orda, biraz da sevgili Mrs. Naad'a doğru uzatsan diyorum çerez tabağını..:))) Ehh, bu kadar dubleye ben gidip, biz hanımlara kahve yapiim bari..
Sevgili Abi, beş duyumuzla, Sağlığımıza..

بerجesتe dedi ki...

bugün;

tam bu yazıyı okumaya başlamıştım ki,
aniden çıkmak durumunda kaldım bir daha da dönemedim sayfaya..
yorum bırakmayı bir tarafa bırak yazının devamını bile okuyamamıştım..
iyi ki de okuyamamışım..!

kimin yanında rahatça bırakabilirsin ki gözyaşlarını..

şimdi gecenin en sessiz vakti...
şimdi leyl vakti..
ve şimdi........



çok yoğunlaştı içimdeki şeyler..
hele sonlarda..hele sonlarda...

diyorsun ya yorumunda espresso, burası hem ağladığımız hem güldüğümüz her an'ı her anıyı paylaştığımız yer !

hakikaten öylesi bir yer !

hem hüzünlüyüz şuan..
hem mutluyuz..