Salı, Mayıs 18, 2010

F.A. anısına...

Bu bloğu uzaktan takip eden, bayram ve yılbaşı gibi özel günlerde mutlaka arayan vefakâr bir çocukluk arkadaşımın, İstanbul'da 3 Mart'ta intihar ettiğini öğreneli yaklaşık bir buçuk ay oldu.
"İyi haberlerini oradan alıyorum. Seni izliyorum. İmreniyorum." derdi zaman zaman...

İnsan dertleri içinde boğulan ve en sonunda kendi kafasına sıkma raddesine gelen bir dostunun, bu blogta yazılanları okuduğunda ne düşündüğünü merak ediyor.

Ben burada çok dertli, tasalı şeyler yazmazdım. Daha ziyade hayatın gırgır taraflarını anlatan şeyler karalardım.
Peki dışarıdan bakan bir göz, benim satırlarımı okuduğunda "O-hooo, bir sürü problemini çözmüş bu adam." diye görüyorsa ( ki yanılıyor), onu intihara sürükleyen sebeplerin arasında minicikte olsa burada yazılanların payı olmuyor mu?

Çok sıkıldım bunu düşünerek...

Yazamıyorum.