Narteks

Ege'yi seviyorum neden biliyor musunuz çünkü Ege’de laf bitmez, buralarda varolmanın, insan olmanın keyfi başkadır doğrusu. Her dağ bir tanrıçanın, her tepe bir tanrının evidir. Tanrıların mekanı Ege’de her su kaynağının perisi, her akarsuyun koruyucusu vardır. Özetle doğa; doğanın her parçası, bir şeyler katmıştır biz ölümlülerin yaşamına. Tıpkı narteksle olduğu gibi... Narteks bir kez yakıldı mı, ucundaki ateşi gün boyu muhafaza eden Ege’ye özgü bir bitkidir. Eskiler sabah evden çıkıp, hayvanlarını tarlaya götürürlerken ellerindeki dalı hem baston niyetine kullanır hem de ansızın soğuk indiğinde ısınmak, ya da gecenin karanlığı çöktüğünde aydınlanmak için onun ucundaki ateşten yararlanırlardı. Onun için Ege’de hemen her evin bahçesinde bir narteks ağacı dikiliydi. Onu Miletos’ta, Priene’de, Menderes Magnesia’ında ya da Efes’te veya Teos’ta dolaşırken baharda yeşil yaprakları, yazlarıysa sarı çiçekleriyle görürsünüz. İyonya’nın gecelerini narteks aydınlatır. Belki de, bilim ve sanat adına ne varsa, hepsinin, İyonya’da yeşermesinin nedenlerinden biri de nartekstir. Söylenceye göre, insanlar gecenin karanlığından ve soğuğundan kurtulmak için güneşe ateş almaya gittiklerinde yanlarında narteks vardı ve ateş dünyaya bu ağacın dalıyla taşındı...